Vrolijke vrouw
‘Aardbeien met suiker
Zomerjurken, lekker ruiken
Het hoort bij jou
Vrolijke vrouw.’
Sinds anderhalve week is mijn zwangerschapsverlof weer voorbij. Even wennen weer; in een ritme komen, je kleine mannetje achterlaten. Maar ook wel weer fijn, even wat anders en uit huis. Of zoals een vriendin zei: even niet over zwangerschappen en baby’s praten. Hmm, dat gaat voor...
Seppie: “Ik ga het enorm missen”
Het zit er bijna op voor mij, nog een paar dagen afspraken en dan begint mijn zwangerschapsverlof. En daar kijk ik wel naar uit. De laatste dingetjes inkopen, en nog even volop aandacht voor de andere kinderen.
Een leugentje om bestwil
Maar ik ga mijn werk ook wel heel erg missen. De gesprekken met de blijde, soms...
Renate: ‘Mama’s gaan door, ook als ze ziek zijn’
Zodra de blaadjes van de bomen vallen, vallen de snottebellen uit Justins neus. Nachtenlang hoor ik hem sniffen en snuiven. Neusspray is zijn grootste knuffel en mijn reddende verstuivende engel. Herfst; fijn!
Ik ben ook gevoelig voor dat soort irritante virussen. Ja hoor, een paar dagen later hoor ik mijn longen piepen als ik met een volle...
Seppie: ‘Voor je het weet…’
Een groot deel van je zwangerschap draait om tijd. Het begint al met de test. Je bent overtijd en dan, hoe snel kun je de test doen? De een heeft geduld en wacht een paar dagen, maar veel vrouwen testen al snel. Zelfs nog voor de NOD dag!
Tijdens de deelneemstergesprekken hoor ik ook zo vaak...
Prachtig nieuws voor Moeders voor Moeders!
Elk jaar organiseert Moeders voor Moeders dé Moeders voor Moedersdag. Een dag waarop alle medewerkers en informatrices van Moeders voor Moeders samenkomen. Dit wordt de tweede keer dat ik op deze bijzondere dag aanwezig mag zijn.
Als informatrice werk je zelfstandig, plan je zelf je afspraken met de deelneemsters en organiseer je je eigen rayon op het...
Renate: “Overal gaat het bijna hetzelfde, toch?”
Voor deze site schrijf ik geregeld een blog. Een verhaal over gebeurtenissen in mijn gezin in combinatie met mijn werk als informatrice voor Moeders voor Moeders.
Om nu gelijk te zeggen dat ik de vlag uithang omdat de scholen weer beginnen, is best direct. Maar zo voelt het wel. Weer terug in het ritme. De zomervakantie duurt best...
Seppie: “Soms word ik heel verdrietig van mijn werk”
'Wat heb jij toch leuk werk.' Dit krijg ik wekelijks te horen. Ik bezoek blije mensen (soms alleen wat moe en misselijk), gelukkige mensen en het is vooral voor een heel goed doel.
Maar een tijdje terug had ik het er even wat moeilijker mee. Wat juist de mooie kant van het werk is, de gesprekken...
Renate: Vaderdag en schoolvakantie
Nog een paar weken en dan begint de schoolvakantie. Het aftellen is begonnen. Op naar een welverdiende vakantie in Italië en daarna starten we met een nieuw (school)jaar.
De laatste toetsen zijn gemaakt op school en alle werkjes komen nu mee naar huis. Zo ook de knutselwerkjes voor vaderdag. Steef was weer helemaal in zijn nopjes...
Seppie: “De auto vol kratten en opvangkannetjes”
’s Ochtends vroeg, de wekker gaat. Het is spitsuur. Drie kinderen in de kleren, eten en richting school. Maar daarna heb ik tijd voor koffie.
Ondertussen ontvang ik een telefoontje van een telefoniste van Moeders voor Moeders. Iemand wil meedoen, maar ze is bijna 12 weken zwanger, er is dus enige haast bij het maken van...
Renate: ‘Kleine kinderen, kleine zorgen’
Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Ik hoor het mijn moeder nog zeggen! Toen ik zelf nog kind was begreep ik daar natuurlijk niks van. Als ik haar dan zag kletsen met haar vriendinnen waren mijn oren altijd gespitst. Mijn kind lust dat niet, oh nou die van mij slaapt zo vreselijk slecht, of...
Seppie: “Een nieuwe rode Ferrari”
Stel je eens voor. Elke 15e van de maand worden nieuwe rode Ferrari’s uitgedeeld aan willekeurige mensen. Het enige wat je hoeft te doen is aan te geven dat je graag deze auto wilt. En dan is het wachten. En wachten. Op een dag komt je beste vriend langs in zijn nieuwe Ferrari. En een...
Heidi: “Nieuw leven en afscheid van een generatie”
Het is stil op straat als ik arriveer aan het einde van een donkere avond. Tussen de kieren van de gordijnen is een streepje licht te zien, de deur staat al op een kier. Zachtjes ga ik naar binnen en vervolg mijn weg naar boven. Tussen twee weeën door stel ik me voor en stel...
