Helaas na bijna vijf jaar nog steeds geen resultaat, ik had ondertussen twintig terugplaatsingen gehad. Na die lange tijd miste ik alles in Nederland en dacht dat het niet meer ging lukken. Dus verhuisden we in 2015 terug. Na een rustperiode, vooral om mijzelf terug te vinden, wilde ik het nog eens proberen. Dus ben ik naar de dokter gegaan voor een verwijzing naar het ziekenhuis. Ik koos voor het MMC in Veldhoven omdat ik daar hele goede verhalen over had gehoord en gelezen.
Mijn eerste afspraak was in maart 2017 en ik mocht meteen starten. Het voelde deze keer anders tijdens de terugplaatsing. Ik voelde nu niets, terwijl ik de andere keren altijd kramp had en mijn baarmoeder leek tegen te werken. Ik zei tegen mijn vriend dat het niet goed voelde en was bang voor een nieuwe teleurstelling. Na zes dagen bleek de test toch positief, maar wellicht zou het de Pregnyl zijn dus ik wachtte nog even af. De test zou donkerder moeten kleuren maar hij bleef een paar keer licht. Ik bleef tot de datum doortesten en ze bleven positief! Ik kocht alle merken testen en ze bleken allemaal goed te zijn: ZWANGER! Na tien jaar, negen IVF behandelingen en na 21 terugplaatsingen was ik eindelijk zwanger. Wat heb ik staan huilen samen met mijn vriend en schoonzusje. We konden het niet geloven.
Ik mocht het ziekenhuis bellen met een positief resultaat. Gezien mijn geschiedenis wilde de dokter na vijf weken al een echo maken, dus mocht ik al best snel langskomen. Ik kreeg na vijf weken en vier dagen mijn eerste echo en daar zag ik mijn kindje voor het eerst. Het hartje klopte ook al (nu ik dit zo schrijf begin de watervallen alweer te lopen). Het was echt waar, eindelijk zwanger. De dokter liet ons even alleen om het te laten bezinken en mijn vriend en ik hebben een half uur lang elkaar vastgehouden en zitten huilen tot de dokter ons riep of alles goed ging met ons. Het kon niet beter en daarna heb ik een super zwangerschap gehad. Ik heb er echt van genoten en ik mis het nu ook echt enorm.
Helaas was de bevalling wel enorm zwaar en duurde deze 32 uur. Daarna ook nog een operatie gehad omdat de placenta vast bleef zitten. Na een paar uur werd ik wakker en had ik het mooiste en gelukkigste moment van mijn leven. De liefde van mijn leven heet Milan en is nu acht maanden oud. Ik ben trots dat ik zijn mama mag zijn. Wat een avontuur, maar eindelijk een kindje. Ondanks alle ups en downs is alles het waard geweest.
Gastauteur – heeft 33 verhalen geschreven.
