Onze lieve kleine baby is officieel veranderd in een kleine dreumespuber. Inclusief dreumes driftbui. Want het leven van een dreumes is niet makkelijk. Ze willen van alles zelf doen, maar kunnen dat vaak net nog niet. En dat ze nog niet kunnen praten, maakt het er niet makkelijker op. Gelukkig komen Cas zijn driftbuien niet ongewoon vaak voor en hij is nog steeds een lieverdje. Maar als het gebeurt, dan kan de hele buurt meegenieten.
Het ontstaan van de driftbui
Een dreumes driftbui is nou niet bepaald het toppunt van gezelligheid. Zeker aan het einde van de dag, wanneer het hele gezin moe is. Als ouder heb je dan vooral de neiging om geïrriteerd of boos te reageren.
Kindjes vertonen dit gedrag niet expres of om te manipuleren. Dreumesen kunnen overmand raken door emoties, omdat hun hersenen nog niet ver genoeg zijn ontwikkeld om zichzelf te beheersen. Hun prefrontale cortex is nog niet in staat om heftige emoties verbaal uit te drukken. En je kindje krijgt dus een uitbarsting die werkt als een uitlaatklep voor zijn gevoelens en hormonen. Ik vind dit een super fijn inzicht en ik merk dat ik hierdoor veel rustiger kan blijven als Cas een buitje heeft. Maar hoe reageer je op zo’n bui?
Dreumes driftbui: dit kan je doen
Een kleine rondvraag onder enkele moeders in mijn omgeving en ik kom er al snel achter dat er heel verschillend gereageerd wordt op de driftbui van een kleintje. Laat ik voorop stellen: geen één manier is fout. Doe wat voor jou het prettigst voelt en kijk wat je bij jouw kindje vindt passen. Een greep uit de reacties:
- “Ik negeer het gedrag”
- “Ik leid mijn kind af”
- “Ik stel duidelijke grenzen en / of word boos”
- “Ik probeer hem aan het lachen te maken”
- “Ik probeer verbinding te zoeken en het gedrag aan hem uit te leggen”
Zo gaan wij er mee om
Ik vertel jullie graag hoe wij om gaan met een driftbui. Ik wil hier niet mee zeggen dat ‘onze manier’ de juiste is, maar misschien inspireert het je. Kijk vooral wat je zelf fijn vindt 🙂 .
Tijdens een driftbui kiezen wij er voor om verbinding te zoeken. Dit doen we in de vorm van knuffelen, vasthouden of alleen een handje vasthouden. Daarnaast benoemen we het gedrag. ‘Ik snap dat je boos, verdrietig, teleurgesteld bent, het is ook niet leuk dat…’. Dreumesen kunnen zelf nog niet zo goed praten. Door het gedrag te omschrijven help je hen om hun gevoel onder woorden te brengen.
Natuurlijk heeft Cas lang niet altijd zin in een knuffel als hij boos is. Soms duwt hij ons weg of hij wordt nog bozer. Als hij thuis erg over zijn toeren is, ga ik samen met hem in de schommelstoel op zijn slaapkamer zitten. Hij mag dan zijn lievelingsknuffel en zijn speentje hebben (die hij normaal alleen krijgt als hij gaat slapen). We zitten in de stoel tot dat hij rustig is geworden. Voor ons dus geen ‘naughty corner’ maar een ‘knuffelstoel’ ;). Ik merk dat dit heel goed werkt bij Cas en hij is dan al snel gekalmeerd. Laatst ging hij zelfs uit zichzelf in de stoel zitten toen hij boos begon te worden haha. Handig! 😉
Het originele artikel vind je op de blog van Mindful Moms: https://www.mindfulmoms.nl/dreumes-driftbui/
Gastauteur – heeft 33 verhalen geschreven.
