Lieve Nienke,
Dat lange wachten, dat lijkt me vreselijk. Ik word al ongeduldig van een rij bij Hema! Maar inderdaad; je hebt geen keuze. Niks doen betekent: geen kindje. Je zult je aan dit traject moeten overgeven. Vertrouwen op de artsen en de wetenschap en hoop houden op een positief resultaat.
De negenmaandenbeurs
Wat een liefde voor je zus heb je dat je naar de negenmaandenbeurs bent geweest! Al die blije zwangeren om je heen, terwijl je zelf zo’n grote kinderwens hebt, dat lijkt me geen pretje. Alsof je als kind in een snoepwinkel opgesloten wordt, maar je mag nergens van proeven. Of dat je met je vriendinnen meegaat naar een bruidsbeurs, maar zelf al jaren vrijgezel bent. Je moet het kunnen, petje af voor jou.
Ook ik ben er geweest, met de aanstaande oma’s. Het is allemaal heel leuk, maar ook zo druk en massaal. Tijdens een eerste zwangerschap wil je alles meemaken. Je zuigt alle informatie op als een spons. Ik ging naar zwangerschapsgym, zwemmen, yoga, informatieavond in het ziekenhuis, verslond tijdschriften en boeken. En ja hoor, ook ik deed mee met Moeders voor Moeders. Dat wist ik al toen ik nog niet eens zwanger was. Plassen moet je toch (en heel veel en heel vaak als je zwanger bent). Kleine moeite dus.
Nummer twee
Bij de tweede zwangerschap ervaar je alles heel anders. Ik hoefde niet zo nodig meer naar gym of zwemmen. Boeken lezen? Geen tijd voor met een hummel van twee in huis. Je weet al veel en je prioriteit ligt bij je kindje en niet bij jezelf. Bijzonder hoe dat gaat. Ik zie dat ook bij vriendinnen gebeuren. Als ze 36 weken zwanger zijn nog even snel een geboortekaartje regelen. Terwijl dat bij de eerste al met 20 weken geregeld was. Ik moet bekennen dat ik die tweede keer niet heb meegedaan met Moeders voor Moeders. Het was te lastig, met een kleintje dat mij overal achtervolgde (ook op de wc). Ik denk nu: ‘waarom niet? Kleine moeite!’. Maar zo gaat het helaas. Zo heb ik ook van de tweede zwangerschap veel minder foto’s van mijn buik.
Screening
Ik heb zeker meegedaan aan een prenatale screening. Ik ben heel blij dat we leven in een land waar deze mogelijkheid bestaat, waarom zou je er dan geen gebruik van maken? Het is en blijft een kansberekening, maar het gaf mij veel rust. Je krijgt geen garantie, maar met een verhoogd risico kun je wel nadenken over wat je wilt.
De tijd vliegt zeker. Voor jou zijn er alweer twee jaar aan onderzoeken voorbij. En voor mij is de periode van de luiers alweer ver achter me. Gelukkig heb ik zeker nog de tijd om te genieten, volop zelfs! Tussen alle drukte door geniet ik intens van het moederschap. Kijk ik naar mijn kindjes en besef ik hoe dolgelukkig ik ben met mijn wondertjes.
Hart onder de riem
Lieve Nienke, ik wens jou veel succes met de Icsi-behandelingen, en het traject dat je nu weer instapt. Houd je me op de hoogte? En hoe jij je voelt in die medische molen.
Blijf hoop houden! Hoop op een eigen wonder. Zodat jouw zus straks met jou mee kan. Lekker struinen op de negenmaandenbeurs.
Lieve groet, Ellen
(Ellen schrijft ook voor www.prachtige-mamas.nl)
Ellen – heeft 3 verhalen geschreven.
