Ik weet niet zo goed hoe en waar ik moet beginnen, maar ik ben al een aardig tijdje bezig om zwanger te worden.
Voordat ik met de Puregon startte, heb ik jaren geleden al een poging gedaan om zwanger te worden. Dat zal nu ongeveer 8 jaar geleden zijn. Ik zat toen in een andere relatie; getrouwd. Ik was al een tijdje met de pil gestopt maar er gebeurde maar niets, zelfs geen menstruatie. Op den duur werd ik doorverwezen naar de gynaecoloog. Alles werd natuurlijk eerst bekeken met een inwendige echo maar deze wees niets uit. Dus starten met een week Primoluut om de bloeding op te wekken en Clomid 50 mg 3 x daags 1 pil. Vanaf cyclusdag 12 (dag 1 is de 1e dag van de menstruatie) en om de 3 dagen een inwendige echo. Echt geen pretje, je voelt je daar zo kwetsbaar. Om het in een notendop te vertellen: het werkte allemaal niet waardoor ik op den duur mocht starten met 150 mg Clomid. Ook kreeg ik soms Primoluut omdat de Clomid de ene maand wel ‘pakte’ en de andere keer was ik weer immuun. En met pakte bedoel ik dat ik soms dus wel groeiende eitjes had en de andere keer groeide er dus niets. Ook was het bij mij soms zo ik dan weer niet genoeg progesteron had aangemaakt. Dus dan heb je geen bewezen eisprong. Zo heb ik bijna een jaar doorgesukkeld.
De gynaecologen konden er niet veel mee. Ik kreeg steeds hetzelfde te horen: dit kan mevrouw, het komt niet vaak voor maar helaas gebeurt het wel eens dat het niet altijd pakt. “Laten we nogmaals dezelfde hoeveelheid proberen en zien wat er gebeurt”. Of: “laten we over 2 dagen weer afspreken en dan zien we wel”. Dat is leuk, om de 2 of 3 dagen terug, maar ze vergeten geloof ik dat je steeds een andere gynaecoloog hebt als je pech hebt. Afijn, ik ben gestopt met deze behandeling omdat mijn ex-man en ik uit elkaar gingen. Het was wel fijn om die break even te hebben maar je blijft je ongerust en natuurlijk met 1001 vragen zitten. Daarnaast de zorg: hoe vertel ik dit aan mijn nieuwe partner?
In 2009 leerde ik mijn huidige partner kennen. Omdat ik toch maar weer terug aan de pil was gegaan (op advies van de gynaecoloog, want ja, je weet maar nooit wat er opeens kan gebeuren want er is immers niets medisch aangetoond) moest ik dus eerst weer ontpillen. Helaas gebeurde er weer niets en mocht ik gelukkig na 4 maanden al naar de gynaecoloog. De oude dossiers werden erbij gepakt en ik mocht opnieuw beginnen met de Primoluut en 150 mg Clomid. De eerste cyclus begon gelijk goed, mooi groeiende follikels en ik lag helemaal op schema. Ik werd na de zoveelste inwendige echo naar huis gestuurd met huiswerk: vrijen. Wij super blij natuurlijk. Maar helaas een teleurstelling. Zo is dit een maand of 3 doorgegaan met maar bij 1 cyclus een bloedtest om te zien of ik wel voldoende progesteron had aangemaakt. PurePregnant vervolgt haar verhaal volgende week.
Gastblogger – heeft 162 verhalen geschreven.
Wil jij ook schrijven voor Vriendinnen Onder Elkaar? Stuur dan een mailtje naar [email protected].
