knuffel zonder eigenaarNa de teleurstellende eerste follikel meting ging er van alles door mijn hoofd. Ik heb veel op internet gekeken, wat nog de mogelijkheden zijn. Ik heb zelfs op de websites van buitenlandse vruchtbaarheidsklinieken gekeken. Ik weet van mezelf dat ik al verder kijk dan de bedoeling is.

Na 2 dagen wordt de tweede follikel meting gedaan. De wachtkamer is aardig vol; ik sta nog steeds versteld hoeveel stellen met vruchtbaarheidsproblemen kampen. Hoe meer ook het besef komt dat wij al gezegend zijn met een prachtig kindje! Want hoeveel stellen staan nog met lege handen.

We worden naar binnen geroepen. Er wordt gevraagd hoe het prikken gaat. De laatste 2 dagen waren een drama: mijn buik ziet beurs en blauw en de laatste injectie werd een bloedbad. Gespannen lig ik in de stoel. De ene eierstok krijgen ze makkelijk in beeld, 2 follikels, de grote is prima. Dan de andere kant. Na wat zoeken en op mijn buik drukken komt de eierstok in beeld. Ik hoor de echoscopiste zeggen, ‘en daar zie ik er drie.’ Het duurt even voordat bij mij het besef komt 2+3, maar dat zijn er 5! Geen 3 zoals de vorige keer! Ik vraag nog om bevestiging, ‘zijn het er echt 5?’ De echoscopiste knikt ja. Oké geen topscore, maar ik ben er heel blij mee! Er was toch een klein wondertje gebeurd! Mijn man is ook verrast en kijkt me aan met een blik van ‘zie je wel!’ De follikels zij groot genoeg en de punctie wordt ingepland. Vanavond de laatste 2 injecties. Zo loopt het heel anders dan ik gedacht had. Wat ben ik opgelucht en blij! We zijn weer een stapje verder in de lange weg die we nog moeten gaan….

GastbloggerGastblogger – heeft 162 verhalen geschreven.
Wil jij ook schrijven voor Vriendinnen Onder Elkaar? Stuur dan een mailtje naar [email protected].

Meer Artikelen