Terwijl ik mijn wekelijkse hoeveelheid kratten aan het bestellen ben, komt er een nieuwe aanmelding binnen. Ik werk mijn bestelling af en pak de telefoon. Gelijk hoor ik een enthousiaste stem zeggen: “Wat fijn dat u al zo snel belt! Weet u, jaren geleden heb ik al besloten om mee te doen als ik zwanger zou worden, ik heb me zelfs eerder aangemeld bij Moeders voor Moeders dan de verloskundige, en nu is het zover… ik kan niet wachten!”
We maken een afspraak voor de volgende morgen, want deze ‘vroege vogel’ zoals ze zelf zegt, begint de dag altijd vroeg en vrolijk en wil het volle traject meedoen. Het liefst zou ze willen dat ik vandaag nog langskom.
Terwijl ik aan kom lopen zie ik haar enthousiast naar de deur sprinten, en bij het voorstellen word ik heel hartelijk ontvangen. “Wat fijn dat u zo snel al kon komen, komt u binnen! Loopt u mee naar boven? Mijn partner had ook een afspraak op dit tijdstip gepland. Ik hoop dat u het niet erg vind?” Nee hoor, dat vind ik zeker niet, denk ik. Bovendien, ik ben inmiddels al heel wat gewend.
In de afgelopen jaren heb ik al in veel verschillende situaties mijn deelneemstergesprekken gedaan, ik kom tenslotte bij iedereen thuis. De één is net verhuisd, de ander is aan het verbouwen, de jong zwangere wil het liever in alle rust op haar slaapkamer, een volgende neemt me mee naar de schuur, garage, bakkerij, tuin of zelfs de caravan. En altijd zijn de mensen die ik ontmoet bijzonder. Ze staan op hun eigen manier in het leven, binnen de mogelijkheden die zij hebben of aangeboden hebben gekregen. Ik zie het als een voorrecht om bij zoveel mensen in hun eigen omgeving te komen, hun verhalen aan te mogen horen en in vertrouwen te worden genomen. Mee te genieten als het goed gaat en mee te leven als dat nodig is.
We belanden uiteindelijk heel gezellig op de rand van het grote bed op de eerste verdieping van het sfeervol ingerichte huisje. Met de urine op het nachtkastje nemen we alles door en verneem ik haar verhaal. De deelneemster is enorm enthousiast en is van het type dat altijd voor iedereen klaar staat, iedereen helpt waar ze kan, veel liefde geeft aan haar omgeving. Een mens met een gouden randje. Ik noem haar Kirsten.
Mensen als Kirsten zijn zeldzaam, en als er meer mensen zoals haar zouden zijn, zou de wereld nog mooier uit zien. Bijna iedereen die iemand als Kirsten kent zal dit beamen. Ze is in staat liefde uit te stralen naar haar medemens, liefde te geven. Open te staan voor iedereen, aandacht te geven en te laten merken dat ze er voor je is.
Nu is het tijd voor een eigen gezin, en ik mocht genieten van haar enthousiasme daar op de rand van dat bed. Het wakkerde iets in me aan, zo vroeg in de morgen. Heerlijk om een a.s. moeder zo te zien stralen. En eenmaal beneden, terwijl de schoorsteenveger op het toilet zat, feliciteerde ik een niet minder enthousiaste en vrolijke aanstaande vader. Natuurlijk had hij er graag bij gezeten, zoals hij zei. En dan was het niet minder gezellig geweest, aan hun keukentafel. Maar dit had ook zeker wat, daar boven op dat bed.
Terwijl ze mee liep naar de auto bleef haar enthousiasme. “Wat fijn, een contactpersoon in de buurt, en wat hebben jullie dit allemaal goed geregeld, twee mogelijkheden zo vlakbij om mijn volle flessen in te leveren. En wat mooi dat de verloskundige ook gelijk over Moeders voor Moeders begon toen ik haar belde voor een eerste afspraak, niet wetende dat ik me eerder aangemeld had bij Moeders voor Moeders dan bij haar. Bijzonder goed geregeld allemaal. Ik word er helemaal blij van!”
Nou Kirsten, dat werd ik ook! Wat ben je een mooi mens, en wat een voorrecht voor dit mensenkindje dat onder jouw hart mag groeien dat jij straks zijn of haar lieve moeder wordt. Dank je wel voor deze fijne ontmoeting, voor het vertrouwen in mij. Superfijn om te horen dat het voor jou vanzelfsprekend is dat je met ons meedoet.
Ik wens jullie beiden een hele fijne zwangerschap toe!
Gastblogger – heeft 162 verhalen geschreven.
Wil jij ook schrijven voor Vriendinnen Onder Elkaar? Stuur dan een mailtje naar [email protected]
