In deel 1 van Renates blog maakten we kennis met haar. Inmiddels is ze zwanger van de jongste telg en is het kerst.
Renate: Mijn kleine meid (bijna 3 jaar) heeft sinds deze morgen al knalrode wangen en is erg hangerig. Ze is ziek en eet nauwelijks mee tijdens het kerstdiner in het restaurant. Lachen doet ze wel naar iedereen… haar eerste bewuste kerst; misschien vindt zij het wel erg spannend allemaal, dachten wij! Na het diner gaan we met de familie lekker naar huis en willen we de cadeaus onder de boom uit gaan pakken. Maar voordat Nadine haar voetje over de drempel zet, begint ze te spugen en te spugen… Normaal zou je dit niet zo opslaan in je geheugen, totdat er een bijzondere vraag komt van mijn kleine meid!
Kinderlogica is zo grappig. Iedereen zei al tegen haar: “Jouw mama heeft een baby in haar buik en jij wordt straks de grote zus”. Elke keer reageerde ze dan ook spontaan met ‘Jahaaa en hij heeft een pliemol dus ik krijg een broertje”.
Dat spugen heeft ze heel bewust meegemaakt. Een paar weken later bracht ik haar naar haar bedje en toen lag ze heel raar met haar nek te doen. Toen ik haar vroeg waarom ze dat deed, vroeg ze of haar broertje ook uit mijn buik komt. Tuurlijk lieverd baby’s komen uit de buik van de mama’s. Dus, vroeg ze verder, dan doe je zo en zo… en ze ging weer draaien met haar hoofd en nek! Huh…?! Toen viel het kwartje kinderlogica. Oh nee lieverd, dat is met spugen, niet met bevallen. Je broer komt niet uit mama haar mond. “Ooooh, waar komt hij dan uit, mam?”. Twee grote bruine ogenkeken mij heel vragend aan. Laat ik maar duidelijk zijn, dacht ik (pedagogisch verantwoord opvoeden). Jouw broer komt uit mijn vagina, zo worden heel veel baby’s geboren in de wereld. En soms moet de dokter de moeder even helpen in het ziekenhuis, vertel ik haar. “Mam, zit daar dan een groot gat?” was de daarop volgende vraag! Eh ja dat klopt, zei ik voorzichtig. Wat een wijze meid, tijd voor een prentenboek schoot er door mijn hoofd.
Zo vind ik het boek ‘Hoera, er komt een kindje’ bij van Marianne Busser en Ron Schröderer een prachtig voorleesboek. Vaak zat ik dan zelf met tranen in mijn ogen voor te lezen. Het gaat over een kindje wat dolblij is dat hij een broertje of zusje krijgt. Hij kan bijna niet wachten tot het nieuwe kindje er is, en maakt grootse plannen voor de toekomst. Maar als het baby’tje geboren is, valt het toch een beetje tegen, het kindje kan nog niets. En als hij lekker met mama wil praten, komt er steeds bezoek. Daar zat ik dan met mijn dikke buik en Nadine lekker tegen mij aangekropen. Ik voelde de emoties door mijn lijf gieren en pakte haar dan extra vast en gaf haar dikke kussen op haar mollige wangetjes.
Gastblogger – heeft 162 verhalen geschreven.
Wil jij ook schrijven voor Vriendinnen Onder Elkaar? Stuur dan een mailtje naar [email protected].
