Veel vrouwen moeten een heleboel doorstaan voordat hun hartenwens, een eigen kindje, in vervulling gaat. Toen mijn dochter Marije vorig jaar zwanger was van haar eerste kindje was zij natuurlijk met voorsprong mijn meest dierbare zwangere van het jaar.
Er zijn heel veel deelneemsters die hun geluk onbaatzuchtig met anderen willen delen en ook talloze deelneemsters die graag iets terug willen doen, omdat ze eerst gebruik hebben moeten maken van Pregnyl. Die laatste categorie doet ook iets voor mij persoonlijk, omdat ze mij steeds weer laten zien waar we voor vechten. Ik laad me ongelooflijk op aan hun geluk en kan dat vervolgens heel goed overbrengen naar de deelneemster die deze vrouwen wil helpen.
Mijn dochter is één van de vrouwen die zelf zonder problemen zwanger raakte. Toch kan ze meepraten over vruchtbaarheidsproblematiek, want als één van de verloskundigen van de praktijk Pijnacker-Nootdorp bereiken de verhalen over lange medische trajecten haar bijna wekelijks. “Veel paren worden uiteindelijk geholpen, maar daar gaan vaak jaren van onzekerheid en verdriet aan vooraf. Ik heb dan ook geen moment getwijfeld over deelname aan Moeders voor Moeders”, vertelt Marije. “Ik werd, ook door collega’s, geregeld geplaagd dat ik natuurlijk mee moest doen van of voor mijn moeder. Maar al was mijn moeder nog zo blij met mij als deelneemster, toch heb ik deze keuze niet omwille van haar gemaakt.”
“Ik werk zelf fulltime en 100% onregelmatig, maar Moeders voor Moeders verlangde van mij niet meer dan dat ik thuis mijn urine opving.” Zo kan iedereen dus gemakkelijk meedoen. “Omdat ik de eerste weken nog liever niet wilde dat heel Pijnacker zou weten dat de verloskundige zelf ook zwanger was, heb ik de kratjes eens per week zelf omgewisseld. Een werkje van niks en discretie verzekerd!”, vertelt Marije.
Mijn dochter is maar één van die 36.000 vrouwen die vorig jaar vele liters urine bij elkaar verzamelden. “Het was geen moeite of lastig gedoe, want iedereen moet toch plassen! Daarbij was het maar voor een paar weken! En al zou je er moeite voor moeten doen, je kunt hiermee voor een ander zoveel betekenen. Nee, voor mij was het doorspoelen van mijn urine geen optie”, aldus de wijze woorden van Marije!
Deze blog is geschreven door informatrice Hanneke Beijersbergen.
Suzanne – heeft 92 verhalen geschreven.
Suzanne, community manager
