Twee jaar geleden in maart kwam ik er op mijn kraambed achter dat mijn buurvrouw zwangerschapsproblemen had. Ze had nog geen kinderen en kwam bij ons op kraambezoek, wat voor de nodige kraamtranen zorgde. Ze vertelde mij IVF te gaan proberen. Na alle ellendige prikken en ziekenhuisbezoeken kwam ze er vier maanden later achter dat ze in verwachting was. In maart werd haar kindje verwacht. We maakten nog grappen over dat ze op de verjaardag van mijn dochter zou gaan bevallen.
Op 13 maart stond bij mij de visite aan de deur voor de verjaardag van mijn dochter. Het was prachtig weer en we gingen buiten zitten. Mijn schoonmoeder zag dat er een verloskundige auto in de straat stond, waarop ik grapte dat de buurvrouw wel zou liggen puffen. En ik had gelijk! De volgende morgen belde de buurman aan met een foto van hun prachtige dochter, geboren op 13 maart!
Na haar bevalling hoorde ik via een vriendin over Moeders voor Moeders. Dat je dus daadwerkelijk iets kunt doen. Ik dacht, mocht ik weer zwanger raken, dan doe ik mee, zo help ik toch een handje. En ja, nu ik 12 weken zwanger ben doen we mee en het mooie van alles is, is dat mijn buurvrouw ondertussen weer aan het prikken is met het zwangerschapshormoon! Dit is dus voor mij een grote reden om vol te houden. Deze week waren onze dochters jarig, die van haar wordt één en die van mij twee. Samen houden we elkaar overeind maar met al die hormonen kunnen we zeker wat steun gebruiken!
We hopen dat haar eitjes binnenkort ‘geoogst’ kunnen worden en dat we dit keer samen zwanger kunnen zijn, als vriendinnen onder elkaar, dankzij moeders voor moeders!
Deze blog is ingestuurd door onze gastblogger Caroline Verstrate. Wil jij ook jouw persoonlijke verhaal, ervaring of leuke anekdote rondom Moeders voor Moeders, zwanger worden, zwanger zijn of het moederschap kwijt? Mail dan naar [email protected]!
Suzanne – heeft 92 verhalen geschreven.
Suzanne, community manager
